przekraczać

przekraczać
Coś przekroczyło wszelkie granice zob. granica 3.
Ktoś przekroczył wszelkie granice zob. granica 4.
Przekroczyć miarę zob. miara 5.
Przekroczyć Rubikon zob. Rubikon.
Przekroczyć smugę cienia zob. smuga.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • przekraczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przekraczaćam, przekraczaća, przekraczaćają, przekraczaćany {{/stl 8}}– przekroczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przekraczaćczę, przekraczaćczy, przekraczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przekraczać — → przekroczyć …   Słownik języka polskiego

  • przekroczyć — dk VIb, przekroczyćkroczę, przekroczyćkroczysz, przekroczyćkrocz, przekroczyćczył, przekroczyćczony przekraczać ndk I, przekroczyćam, przekroczyćasz, przekroczyćają, przekroczyćaj, przekroczyćał, przekroczyćany 1. «zrobić krok przez coś; przejść …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …   Słownik frazeologiczny

  • pozwalać — 1. Móc pozwolić sobie na coś «móc coś zrobić, dokonać czegoś, ponieważ zaistniały sprzyjające ku temu okoliczności»: Balthus osiągnął już chyba wszystko. Jest najdroższym i bodaj najsłynniejszym z żyjących malarzy. Na jego obrazy pozwolić sobie… …   Słownik frazeologiczny

  • czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

  • faulować — ndk IV, faulowaćluję, faulowaćlujesz, faulowaćluj, faulowaćował, faulowaćowany sport. «przekraczać przepisy gry, stosując niedozwolone chwyty, uderzenia lub nadużywając siły wobec przeciwników» Drużyna faulująca. ‹z ang.› …   Słownik języka polskiego

  • granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

  • nieprzekraczalny — «taki, którego nie można przekraczać lub przez który nie wolno przejść (zwykle w przen.)» Nieprzekraczalny termin. Nieprzekraczalna granica …   Słownik języka polskiego

  • siedemdziesiątka — ż III, CMs. siedemdziesiątkatce; lm D. siedemdziesiątkatek 1. «siedemdziesiąt jedności; liczba 70» 2. pot. «o wieku: siedemdziesiąt lat» Dożyć siedemdziesiątki. ◊ Komuś stuknęła siedemdziesiątka «ktoś skończył siedemdziesiąt lat» 3. pot.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”